Van Mackey tot Cowfarm

Goeie dag mensen, gelukkug nieuwjaar nog allemaal!

Ik zal maar beginnen waar we waren gebleven en dan komt de rest later wel.

Zo we zijn dus weer helemaal terug in mackay, met onze Franse vriend Victor. We waren dus opzoek naar werk in Mackay, omdat we al bijna alles erdoorheen hadden gejaagd. Maar zoals we al hadden verwacht door alle andere teleurstellingen met werk vinden, was hier dus ook geen werk. nou wat doe je dan: verder zoeken, dus wij door naar de volgende stad Yeppoon. Wij weer lekker de auto ingesprongen en we zitten weer op de weg. Op de weg horen we ineens sirenes. Dus ik in mijn binnenspiegel alles in de gaten houden. Maar die politie auto blijft maar achter me rijden. We reden op een eenbaansweg, dus ik probeerde zo ver mogelijk naar lings, half op de vluchtstrook, te gaan zodat die wagen er langs kan. hij was alleen niet van plan om ons in te halen, maar om ons aan te houden... Daar kwamen we pas na 5 minuten achter, toen die vrij agressief begon te gebaren dat WIJ aan de kant moesten. Dus ik schrik me helemaal de pleuris en ga zo snel mogelijk aan de kant. Draai mijn raam open en meneer agent begint meteen met schreeuwen: WAAROM STOP JE NIET, WAAR KOM JE VANDAAN, HEB JE DAAR GODVERDOMME GEEN POLITIE, IK ZOU JE EEN BOETEN KUNNEN GEVEN VAN 5000$ VOOR ACHTERVOLGING, VAN WIE IS DEZE AUTO, OP WIENS NAAM STAAT DIE, GEEF ME JE PASPOORT EN RIJBEWIJS!!! Daar zit je dan met 7 kleuren in je broek naast de snelweg met een boze spugende agent... Na alles sheakend te hebben verteld kwam de aap uit de mouw. We hadden de auto niet op onze naam gezet en onze fijne franse vriendin waarvan we de auto hebben gekocht stond niet geregistreerd met een rijbewijs. Dus toen we langs de politie auto reden hebben ze ons kentekenplaat gescand en zagen ze dat de eigenaar geen rijbewijs had. Toen zijn ze meteen omgekeerd en hebben ze de achtervolging ingezet. Gelukkig was de agent iets rustiger geworden en vertelde ons dat we als we aankwamen in Yoppoon de auto op onze naam moetsen zetten en dat dan alles verder goed was. Dus wij naar de goverment om de auto op onze naam te zetten, kan het niet... Hebben we geen road worthy... Dat is een soort APK... Moeten we deze eerst bij de garage halen... En je raad het al... Nie gratis... Al helemaal niet vioor ons, want onze auto is nou niet echt een betrouwbaar ding. De linker spiegel zat los, de remmen schokken een beetje, kilometertellen blijft stil staan op 235.000 en zo waren er nog een paar dingen. Grote kans dat zo'n geintje weer iets van 500$ was. Dus dan maar niet op onze naam zetten en door rijden naar Rockhampton, The meatcapital. We vonden het ook wel een goed plan om onze Fransen vriend te lozen. Het was een aardig ventje om een pilsje mee te drinken, maar om 24/7 met die dodo opgescheept te zitten was iets te veel gevraagd. We konden geen werk vinden en hij maakte het alleen maar moeilijker. Dus hij pakte een greyhoundbus terug naar cairns, om hier weer te meeten met zijn kamraad en daar opzoek te gaan naar werk. Nou rockhampton was ook niet alles en weer geen werk, dus wij verder naar Bundaberg, het beloofde frootpickings mecca. Maarja je raad het al, geen werk... Dus na daareen paar dagen te zijn geweest moesten we even chillen in Noosa. Het surf paradijs en het dure leven. Alleen niet voor deze pilsbandieten. We zijn hier een week geweest, hebben een week in de auto geslapen, hebben een week alleen maar noodles en pasta gegeten en hebben een week alleen maar op het strand gelegen, gelachen, gechilled, genoten en weinig geld betaald. Noosa heeft een van de mooiste stranden van Aussie en we hebben daar erg veel leuke mensen ontmoet. Hier zijn we ook nog even naar de dierentuin van Steven Irwin geweest waar we hebben geknuffeld met kangaroos en koalas hebben geaaid! We hebben ook nog een wilde koala gezien in het National park van Noosa. Dit park was heel erg mooi! Je had een hele mooie hyke waar je langs allerlij surf stranden liep. Als je dan weer 30 minuten verder liep kwam je bij de Hells Gates. Was een hele gave klif in de voorm van (je raad het al) the hells gate. Hier had je om de twee minuten turtles die naar adem hapte! Heel erg gaaf en mooi dus allemaal.
We hadden gehoord dat er een heel leuk marktje was in Emundi, deze was er elke dinsdag. We hadden heel Noosa al uitgeplozen, dus gingen we daar even de dag doorbrengen. Niets was minder waar, het was een heel leuk martkje met allemaal leuke kraampjes. We waren lekker hongerig en kwamen een churrostenje tegen. Dat konden we niet overslaan en waren deze lekker aan het opknabbelen. Terwijl we deze lekkernij naar binnen aan het knabbelen waren begon er een gozer van een ander kraampje te praten. Hij had zelf een vleeskraam en hij was erg geinterreseerd in ons verhaal en onze reis. Wij vertelden dat we opzoek waren naar werk en dringend ook. Waarop hij antwoorde dat hij zijn eigen cowfarm had en dat die wel misschien wat mensen kenden die wel mensen nodig had. Dat klonk voor ons als muziek in de oren. Maar had werd nog mooier, in de tussentijd mochten we bij hem verblijven in ruil voor wat klusjes. Wij waren natuurlijk niet de moeilijkste daarin en zijn naar zijn farm gereden. Hier ontmoeten wij zijn vrouw en zijn twee kleine dochters van 1 & 4. Hier kregen we na een week in de auto te hebben geslapen een bed!!! En kregen we na een week noodles en tunapasta, VLEES! Clint de boer, was alleen weinig thuis en wij moesten overdag een beetje grasmaaien, hekken reparen, op de quadrijden en nog meer chillen. Savonds werd er dan voor je gekookt en kroop de na een aantal pintjes je lekkere warme bedje in. Verder zijn Mees en ik nog meegegaan naar het doden, villen en slachten van een koe. Heel goor en raar, maar wel een hele bijzondere ervaring! Zie je zo'n lief beest een beetje rond lopen, ligt die 2 min later dood en opengesneden op de grond...
Daarnaast was er ook nog een Engels koppel wat op die farm was. Deze werkte hier om aan hun 2e jaarsvisum te komen. Door deze twee, was er geen werk meer voor ons over, dus we waren een beetje tot last. Ze konden namelijk ook nergens werk vinden, omdat het net voor kerst was... Dus dan ga je nog even met een vriend van Clint (hij was ook Nederlands) een beetje met een sniper schieten enzo!

Helaas gaat het internetcafe nu dicht, dus moet ik ophouden. Ik zal zo spoedig mogelijk verder gaan met dit leuke verhaal. ik verklap alleen dat we een baan hebben voor een korte tijd waar we morgen naartoe gaan, dus misschien kan het even duren. Ik weet niet of we daar internet hebben... Dus tot spreeks en hopelijk vinden jullie het toch wel leuk om te lezen!

Groetjes Mees, Chris en Loek!